Invenit autem floccos lanae crudae nondum deductos, purpureo colore tinctos, lineis filis a medio ligatos, quos fimbrias esse credidit nondum alligatas, quia lex Iudaica vestimentum 'quod ex lana linoque contextum est' vetit, nisi fimbrias. Iadin proposuit causam esse quod iam eo tempore ut hodie Iudaei fimbriis exsecatis sepulti essent. Inter vestimenta, nullum fimbriis per angulos factum fuit. Igael Iadin, archaeologus Israelenus, in Spelunca Epistularum fodiens, multas vestes invenit. Qua de causa, in imaginibus in pariete synagogae Durae Europi pictis, Iudaei palliati saepe fimbrias parvulas gerunt. Pallium, ab altera parte quadrangulum est, itaque sisith poscit.

Toga evoluta sane formam habet ovalem, sine angulis (vel saltem semiovalem duobus tantum), ergo, per Siphre ad Deuteronomium non opus est fimbriis. Item, in Aristeae epistula sisith subnutatur:įimbriae parvulae ab infimis angulis pallii pendent in hac pictura, fortasse Moysis, in synagoga Durena Europaea (saeculi 3) reperta. Exempli causa, in Thalmude Babylonico, vir quidam maxime pius se Iudaeum esse celare potest depositis fimbriis, et, vice versa, in alia parte vetitur vestem fimbriatam emptori gentili vendere, ne possit mutata veste Iudaeum adoriri et necare. Tempore Romano įontes Rabbinici sisith fideliter inter Iudaeos et Gentiles decernere generatim praesumunt. Hi quidem videntur aliquid pallio simile super humeros suos iactum gerere. In Obelisco Nigro, in quo variae gentes tributum ad Salmanassar III regem portantes exhibentur, non solum Assyri cirros gerunt, sed etiam rex Hieu, et legati Israelitae. Item in imaginibus Mesopotamenis, tam indigenae quam peregrini vestibus crebre fimbriatis induti saepe depinguntur. Itaque in imaginibus Aegyptiis, Asiatici (id est tribus plerique Semitici Palaestinam Syriamque habitantes, fere idem ac Bibliorum Chanaanitae) saepe vestibus fimbriatis succinguntur.

In Oriente Proximo antiquo, margines ornatae erant insignes et magni momenti. Praecepta Biblica įimbriae bis in Bibliis Sacris mandantur, primum in in Numerorum libro:įimbriatis vestibus induti, Israelitae regis Hieu tributum ad Salmanassar III proferunt.

Serioribus tamen in scriptis Hebraicis nonnumquam vidimus pluralem צִיצִיוֹת ṣīṣīyōth. Ĭum 'fimbrias' Vulgata, κράσπεδα Septuaginta pluraliter adhibeant, verbum sisith quod in textu Hebraico reperitur, ציצת, singulare est, ita ut nomen innumerabile esse videatur.

In Thalmude Babylonico sensus verbi dicitur nihil esse nisi יוצא 'exiens', et ענף 'ramus, frondes, coma'. Sensus similis est voci Latinae quae est cirrus, in eo quod cum fimbriam significare potest, tum floccum: in Prophetia Ezechielis 'cincinno' vertitur. Vox Hebraica quae est sisith videtur a ציץ ṣīṣ 'flore petalo, lamina' deduci, quod ipsum ab efflorendi, sive latius effulgendi enitendive radice נצץ nṣṣ deductum est. Sisith (indecl.) sive zizis (indecl.) ( Hebraice צִיצִית ṣīṣīth, appellatione Neohebraica, Aschenezica, tempore Romano fere ), Latine fimbriae, et, Aevo Novo peniculamenta, sunt praetexta vestitus sacri Iudaeorum, fila plexa et nodata quae de angulis vestimentorum pendent.ĭe vocabulo Sisith, sive fimbria ex angulo tallith maioris pendens.

Id factum esse tum non negavit